Ήρας Άλμα

Το όνομα αυτού του κρασιού γεννήθηκε από μια στιγμή απρόσμενης έντασης, λίγο πριν δύσει ο ήλιος. Ύστερα από ώρες εργασίας, είχαμε απλώσει τα σταφύλια σε δίχτυα, τακτοποιώντας τα με προσοχή στο έδαφος. Ήμασταν σχεδόν έτοιμοι, όταν ξαφνικά, το σκυλί μας, η Ήρα, που μέχρι τότε παρακολουθούσε σιωπηλά από μακριά, όρμησε καταπάνω τους. Με απίστευτη ταχύτητα έτρεξε προς τις σειρές, απειλώντας να καταστρέψει ό,τι είχαμε στήσει με τόση φροντίδα. Στο τελευταίο δευτερόλεπτο, καθώς ετοιμαζόμασταν για τη ζημιά, η Ήρα πήδηξε ψηλά στον αέρα, προσγειώθηκε απαλά πάνω σε ένα τσαμπί, με ακόμα ένα πήδημα προσγειώθηκε σε ένα δεύτερο, κι έπειτα εξαφανίστηκε μακριά. Ήταν η πιο αγχωτική στιγμή όλης της διαδικασίας. Όμως, προς μεγάλη μας ανακούφιση, η ζημιά ήταν ελάχιστη, μόνο δύο τσαμπιά χρειάστηκε να αφαιρεθούν. Μια στιγμή χάους, που εκ των υστέρων μας υπενθυμίζει τη φύση της οινοποίησης: απρόβλεπτη, ζωντανή, με κάθε βήμα, κάθε απόφαση, ακόμη και το απροσδόκητο, μπορεί να αφήσει το αποτύπωμά του.