Νέφος του Αντώνη

‘Nefos tou Antoni’

Μαύρο Αμπελίσιμο

•

Ξηρός Ερυθρός Οίνος

Το αληθινά παραδοσιακό κυπριακό κρασί δεν είναι τίποτε άλλο από Μαύρο οινοποιημένο σε πήλινο δοχείο, το Πιθάρι, όπως ακριβώς το έφτιαχναν ο Αντώνης και ο Μπέης. Αυτό το εγχείρημα είναι μια προσπάθεια να αναβιωθεί ο αυθεντικός χαρακτήρας του κυπριακού κρασιού. Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα κρασί Πιθαριού που να παραμένει πιστό στην παράδοση, αλλά να είναι πιο εκλεπτυσμένο και στρογγυλό, πιο απαλό, δομημένο και προσαρμοσμένο στον σύγχρονο ουρανίσκο. Αντλεί έμπνευση από τα κλασικά κυπριακά ερυθρά, όμως, σε αντίθεση με τα κρασιά που κάποτε απολάμβαναν φρέσκα και στυφά κατευθείαν από το Πιθάρι, αυτή η εκδοχή ωριμάζει με κομψότητα και πολυπλοκότητα.

Οινοποιός:

Fanis Pittalis

Βοηθοί Οινοποιού:

Edoardo Bono, Simone Busnardo

Φιάλες

Αλκοόλ

0 %

Οξύτητα

0 g/l

2024

Νέφος του Αντώνη

Οινοποίηση

Ένα παλιό Πιθάρι, που κάποτε χρησιμοποιούσε ο Αντώνης για να φτιάχνει το δικό του χωριάτικο κρασί, ζωντάνεψε ξανά για αυτό το πειραματικό εγχείρημα. Για να διασφαλίσουμε μια καθαρή και υγιή ζύμωση μέσα στο παλιό πήλινο δοχείο, εφαρμόσαμε την τεχνική του συνεμβολιασμόυ (co-inoculation). Ταυτόχρονα προστέθηκαν οι ζύμες για την αλκοολική ζύμωση και τα βακτήρια για τη μηλογαλακτική μετατροπή, επιτρέποντας στις δύο διεργασίες να εξελιχθούν παράλληλα. Αυτό όχι μόνο μείωσε τον μικροβιακό κίνδυνο απο το πορώδες περιβάλλον του πηλού, αλλά διατήρησε και τη φρεσκάδα και καθαρότητα του κρασιού. Ο μούστος αναδευώταν χειροκίνητα τρεις φορές την ημέρα, όπως γινόταν παλιά. Μετά τη ζύμωση, το κρασί μεταφέρθηκε σε δρύινα βαρέλια, ώστε να μαλακώσουν οι έντονες τανίνες αυτής της ποικιλίας και να αποκτήσει πολυπλοκότητα μέσα από τη μικροοξυγόνωση και τις διακριτικές νότες δρυός.

Τεχνικές Οινοποίησης

Χρήση παλαιού παραδοσιακού πιθαριού, συνεμβολιασμός, Ωρίμανση σε βαρέλι, Χειροκίνητο πάτημα του μούστου.

Ωρίμανση

8 μήνες σε παλιά γαλλικά δρύινα βαρέλια 300λ και 225λ, μεσαίου καψίματος.

Νέφος του Αντώνη

Το όνομα αυτού του κρασιού είναι εμπνευσμένο από την διαδικασία καθαρισμού των παλιών πιθαριών του Αντώνη, προετοιμάζοντάς τα για τη νέα οινοποίηση. Μπήκαμε μέσα τους κυριολεκτικά, τα ξύζαμε και τα τρίβαμε, σηκώνοντας ένα νέφος σκόνης από τα απομεινάρια των τελευταίων χρήσεων του κάθε πιθαριού. Αυτό το «νέφος του Αντώνη», μια αντανάκλαση της παρουσίας του, μας τύλιξε ολόκληρους. Στο τέλος, βγήκαμε από τα πιθάρια να μοιάζουμε περισσότερο σαν ανθρακωρύχοι παρά σαν οινοποιοί.